Je ziet het wel op plaatjes

"Dat klooster van Sinte Marie daar zaten de lepralijders. Melaatsen. Mensen bij wie het telkens ergens op het lichaam begon te zweren. Dat etterde tot de stukken eraf vielen. Hielden ze stompjes over bij wijze van handen of voeten. Klompvoeten, elefanteasis, handen zonder vingers, rare halve gezichten. Je ziet het wel op plaatjes uit Afrika. En stinken. Dan heb je het over lepromateuze lepra hè, de ergste vorm. Die tast de botten aan. Pas na de laatste wereldoorlog ontdekte men er medicijnen tegen."