Glooit me de tijd

Ik kan naar Istanbul, Parijs of Londen,
een weekend met een kunstprofessor
naar het pre-Hussietisch Praag.

Goedkoper vliegen dan een pelgrim
loopt, laat staan verblijft om op te scheppen
over zijn ascese. All-in en haast voor nop

als ik maar maanden van tevoren boek.
Ik kan ook rammelend op weg en bij
elk tweede dorp met uitzicht stoppen.

Mijn richting en mijn grens verleggen met
het uur. De zee bereiken via Ammerstol
of Grootebroek of Beetsterzwaag. Glooit me

de tijd nog uitgestrekter dan vandaag.