Om te gillen

Het is de geur van wasgoed
met de ramen open, de wind
van overzee in het portaal.
Het is de frisse buitenlucht die

beentjes in beweging brengt
en beddengoed laat dansen.
Het is de tijd voor pinken horen-
dol ontregeld in de weidse wei.

Een korte douche van zonneschijn:
een dag om zorgeloos het werk
te laten vallen en onverantwoord
hoog te gillen dat het lente wordt.