In zijn bovenkamer
Vrouwen van Gouda ontkleden zich hier voor de
Utrechtse realist. In zijn academische bovenkamer
buigt hij zich toegewijd en welbespraakt over hun
vermeende heupomvang, hun bilpartij, hun buste.
Hij mengt hun bleekheid tot een tube vleeskleur
op hun tiet en wangen blost, peilt hun onwennige
verhouding. Vlot zijn ze knap ja vakbekwaam door
hem geraakt. Herkenbaar vlees zien ze zichzelf
in zware terpentijngeur, het afrodisiacum van de
kunstenaar, terug als stadsgezicht van deze kenner.
In serie en ontdaan van hun ervaring maakt hij hen ten
slotte dankbaar openbaar als het geijkte gipsmodel
van min of meer hetzelfde, plaatselijke naakt.