Ten val


Hij stond als majesteitelijk bekend, plechtstatig van verschijning. Een heerser aan de gracht, gelovend in zijn regenteske taak, zijn stand, zijn rol als éminence grise. Wie had verwacht dat hij op sinterklaas en diens surprise viel, toen hij de spaanse wind van voren kreeg en niet bestand bleek tegen rukken. Dat hij te kijk zou komen liggen als een voze buitenkant, een binnenste ontberend, hol.