de harde denker nu als dooie donder aan de grond tegen de muur het beest in hem de greep verliest het lam zolang het leven rekt in een sculptuur...
reacties op dit artikel
#1 | 13-02-12 | Marianne light
Je hebt diepe en harde denkers ,
maar ook media-lammetjes met
met een eigen taal , laat wat ik hier
lees als contrast met 't stervend lam
een light-verse van Sylvie citeren :
Working girl ,
In mijn Berlijnse hotelkamer had ik
even tijd voor een koffietje , deze
fijne oranje tas van ReedKrakoff
spotte ik op net-a-porter-pret ,
heerlijk avondje clubbing met Kirk
in mijn rode Prein jurkje , mijn gezin
is mijn home en dat probeer ik zo
goed als mogelijk in in combi met
mijn eigen Ambities .
#2 | 13-02-12 | jan graafland
Men wordt ouder. Meer afhankelijk van anderen. Van weer, wind en getijden. Denkt harder als het vriest, dondert dieper als het dooit, indaad en prachtig, eigenlijk. Maar hoe voelt men zich zo'n zondagochtend dan? Dat men al moe is voor men opstaat. Het gordijn opensjort met de blik afgewend, omdat men de dooi niet onder ogen wil zien. En vervolgens lijdt men de rest van de dag onder de zwaartekrachtsverschijnselen van schaatsvijandigheid. Neigt men, tussen dingen door, steeds naar de vensterbank om uit het raam te zien, hoe beton- en stenen-somberheid terrein terugwint en slapachtigheid van water weer een hard feit wordt. Men beseft: dit was het weer. Voor hoelang? Men kan alleen maar hopen op een volgende keer en dat men dan de kracht nog heeft...
#3 | 13-02-12 | cor zwart
de harde denker zacht
strijd tegen de natuur
bij de stijgende temperatuur
verliest hij zijn kracht
#4 | 13-02-12 | cor zwart
en inderdaad geen t vergeten
maar zelstandig naamwoord
#5 | 13-02-12 | Marianne
f ?
#6 | 14-02-12 | cor zwart
en inderdaad geen t vergeten
maar zelfstandig naamwoord